TANIMSIZ RÜYALAR

İpekten rüyalar,kanatlanıp uçunca,
Gözyaşın değecek dudaklarına
Sen düşleyeceksin onu hep
O, unutacak gözlerini, ismini...

Kıvrılarak geçen zamana küseceksin,
Akasya kokan bahçelerin diyarında.
Yollar sessizce kısalacak,
Sen sonun geldi sanacaksın.

Titrek geceler,sek sek oynayacak ayda,
Gündüzleri unutacaksın.
Kızıl bir ezan okunacak sonra,
Ne dinleyecek ne de susacaksın.

Mühendisi,doktoru,öğretmeni statüsü yok.
Tüm eğitimciler çıplak zekâlı
Sen zekândan utanacaksın,
İdrak ettiğin sevdana küfredeceksin.

Yalnız kaldığında mı ağlarsın hep?
Yoksa ağlamak hep yalnızlıktan mı?
Elemle sarmışsın kalp hücreni,
Acı darbeler yalancı, acı darbeler hisli...

Anne! Anne! Diye sayılayacaksın,
Anneler sonra sana yabancı.
Dokuz ayda kaybolacaksın,
Dokuz ayda hep yalancı.

Küflü duvarlar, nem kokan çarşaflar.
Sade resimler, dualı periler.
Kim deyip duracaksın insanlara,
Tanımsızlaşacaksın sonra karanlık dünyada.