O kadar güzeldiki senle yaşamak,
Aylar geçti, oysa bir gün bile ayrı kalamazdık,
Hatırlıyormusun birlikteyken ne çok heyecanlanırdık,
Gözgöze bakıp, seyrederdik birbirimizi,
Gözlerimizi kapatıp, el ele uyurduk geceleri,

Aklıma gelmezdi bu yaşananların anı olacağı,
Bilemezdim sonsuz aşkımın yarım kalacağını,
Nerden bilirdim beni bu kadar çabuk harcayacağını,
Bensizliği tercih edip, yalnız teselli bulacağını,
Bir gün anlarsın bu boşluğu kimsenin dolduramayacağını,

Şimdi nerde, ne yaparsın, onu bile bilmiyorum…
Bir kez olsun sesini duymayı öylesine istiyorum…
Bir gün olsun sana ait yaşamak yetecek sanıyorum…
Bir gülüşünü, seviyorum deyişini duymak istiyorum...
Acı günlere isyan edip duygularıma gem vuruyorum…

Çünkü korkuyorum, sesinin başka bir sesi duymak isteyişinden,
Ruhunun başka bir ruhu, kalbinin başka bir kalbe aitliğinden,
İşte o zaman duruyorum, kırbaçlıyorum sana ait tüm duygularımı,
Mevsimler değişiyor, zaman geçiyor durmaksızın …
Değişmeyen tek şey, sana olan sonsuz aşkım…

Ne sensiz geçen günler, nede gururum engel sevgime,
Her gün sana ait olarak uyanıyorum..
Sensiz yaşamak zor, yokluğuna alışamıyorum…
Bir saniyede olsa nefesinle yaşamak istiyorum…
Ne kadar istesemde, gelsende olmaz artık, istemiyorum…

ÖMÜR...