Böyle her gün soluyor, her gün bir daha ölüyorum...
Yaşama sevincimi kaldı, umutlarmı kaldı...
Hayellermi kaldı, gelecekmi kaldı...
Herşey yerle bir olmadı mı...
Yaz iken kışı yaşamadıkmı...
Sıcağa karşın donarak üşümedikmi...
Gündüz iken karanlıkta kalmadıkmı...
Renkli olan hayatı siyah beyaz görmedikmi...
Yaşar iken defalarca ölmedikmi...
Ayaktayım evet, ama öylesine...
Yıkılacak bir bina misali sallana sallana...
Hayatla inat edercesine, ürkerek savaşırcasına...
Yaşayan ölü misali ama hep isyanlarla...
Düşünmemeye çalışıyorum ama için için eriyorum...
Susuyorum belki ama delicesine haykırıyorum...
Sessiz çığlıklarımın ortasında boğuluyorum...
Sanırım ben öylesine işte, öylesine yaşıyorum...

ÖMÜR