bir soğukluk yalıyor yine
içimde alazlar kol gezerken
bir soğukluk yalıyor yorgun tenimi
gözümde aşk tütüyordu, hasret rüzgarlarında
bir martı belirmişti daha dün gibi
aşk beklediğim gönlümün ufuklarında
beyaz mı beyaz bir martı
kanatlarında sevdaya özlemlerim vardı
gözlerinde hüzün
bir eylül daha geldi bak gülüm
ellerimde yok yine
yok yine ellerimde o tatlı yüzün...
korkularım depreşti aniden
sımsıcak özlemlerim de öldü bak
sevda treninin dumanı yine bacada kaldı
gökyüzüne ismini yazmaz artık tane tane
eylülde ölür sevdalarım
özlemlerim can çekişir yine
herkes yeni bir sevdaya programlamışken geleceğini
ben ölürüm eylül ayı gelince
soğuk bir rüzgar yalıyor tenimi
içim hasretlere kanca atmış bir deli gibi
titreşen yapraklara takılır gözüm;
soğuk bir yel tarafından kopartılan yapraklara
tıpkı bencesine düşer kuruyan yapraklar
seni özlerken düştüğüm gibi
o kapkara topraklara...


Metin Kaya İLHAN
TRABZON
01.09.2009