Ruhumun nuru
Seni seviyorum demeyi özledi
Ellerini tutmayı,
Gözlerine bakmayı,
Dizlerinde uyumayı özledim…

Dizlerinde yatıp seni izlemeyi özledim…
Her ayrıntın, her çizgin, her noktanı benliğime çizişimi,
Ve konuştuğunda her ayrıntını unutturan sesini özledim.

Özledim seni,
Bakışını, gülüşünü,
Gözlerinin derinliğinde kendimi görüşümü özledim.

Her seferinde ürkek bi halde ellerini bana uzatışını özledim.
Değdiğinde inciticek olma korkusuyla,
Ve dokunmak arzusu ile yanan ellerinin sarmasını özledim.
Her gece ruhum’un nuru diyerek
Ve her sabah nur-u ayn’ım diyerek uyandırmanı özledim.

En çaresiz anlarımda sesinin imdadıma yetişmesini özledim.
Sanki hissederdin çaresizliğimi,
Tüm çaresizliğimde imdadıma yetişen ruh eşim seni özledim.

El ele dolaşmayı özledim,
Elimi elinden her çekişinde,
Yüzünün kızgın ve kırgın ifadesini görmeyi,
Çocuk gibi mahzun duruşunu,
Sonra sımsıkı çekiştirip,
Bana nazlı nazlı gülüşünü,
Çaresizce sarılmam için yalvaran gözlerini özledim.

Yüzündeki acıların çizgilerini izlemeyi,
Yüzüne her tebessümüm de sevinç çizgilerine dönüşmesini,
Yanında olduğum her an silinen tüm acıların ,
Ve sevgi dolu bakışlarını özledim.

Sen olmasan yapamam deyişin kulaklarımda halen.
Her buluşma sonunda ayrılık acısı gibi acı oluşurdu yüzünde.
Sanki dönmeyecekmişim gibi umutsuzca bakardın.
Sen olmasan kör, sağır, dilsiz olurum deyişin,
İçimde fırtınalar koparan ,elini son kez tutuşunu özledim…

Seviyorum seni ruhum’un nur’u,
Hem dünyam hem ahretimsin,
Sonsuza kadar yeminimsin.
Ruhum’un Nuru’nun Nur-u Ayn’ı.
(gözümün nuru)
Sen benim Herşeyimsin.

Özlem SUBAŞI
1 EYLÜL 2009
11:09