-Gezme,İçimde Deniz Gibi-


Mahzun bir günde, hangi acının bizi bir araya getirdiği ikiliydik ,bilmiyorum ...

Her aklımız düşende birbirimize; bir yanımız çağlaya,diğer yarımız hazana gebeydi…
Kendimde bölünürken, aldırmadın yorgunluğuma yürüdün.
Fecr’e kadar hilaldim sana…

Nasılsa, devrik haritalarda yer alan masalların, kirazkuşu kahramanları değil miydik ?
Boş sayfalarda intihar provaları yaparken,düşüp kalkmak bana mahsus oldu kapıyla eşik arasında…

Düşünme !
Son rüzgar nerden eser,son yağmur damlası nereye düşer, son bulut nerden geçer,
son şiir hangi mezarda biter...
Bilirim ki,bir avuç toprağında kaderi var.
Poyraz sevinciyle,salkım söğüt gibi eğilip öptüm toprağını...

Şimdileyin eğer istersen...
Geçip git, dün gibi ,bugün gibi ,yarınım gibi ya da kupkuru bir ecel gibi.
Sende ,bilebilseydin bu kadar sevebileceğini tek kalem de silerdin tek heceli ismimi.

Sen bana zâl,ben sana zîl
Gezme ,
Gezme içimde deniz gibi…




talihsiz bir gün / tarifsiz bir ay / tarihsiz bir yıl


Nur GÖREN