YARA ALDIK!
Ah gençlik... Ne çabukta gittin benden! Nasıl bir duyguydu acaba gençlik Bilmeden, hoyratça yaşamak zamanı… Şimdi koskocaman kara bir bulut içimdeki Bütün vücudumu saran o karanlık bulut! Gençliğimi hapsettikleri o karartı! Güneş kim bilir dünyanın hangi ucunda kaldı? Satıldık! Hâlbuki alışıktık dış kapının dış mandallığına! Neden şimdi kanımıza karışan zehir gibi? Her zerremde hissettiğim bu vefasızlık niye? Ah gençlik... Nasıldı acaba seni yaşamak? Bilmeden, umursamazca sevebilmek! Korkmadan, yalan mı diye düşünmeden sarılabilmek! Yara aldık… İlk değildi aslında bu kahpelik İnanmaktı; en masumiyetinden insanlığa… Evet, ister inanın, ister inanmayın Ama küfre oruçlu olduğum şu vakitte Yemin ederim tek suçumuzdu: İNANMAK...
|
ÇOK ŞEYE RAZIYKEN BIR TEK UMUTLARIMIZ VARDI FILIZLERINDEN KIRDILAR BELKIDE..............
KUTLARIM GÜZEL ŞİİİRİNİZİ...........
YASEMİN ÇİÇEKLERİ BIRAKTIM GÜZEL DİZELERİNİZİN ARASINA EN CİCİSİNDEN
AK DUVAKLI UMUTLAR, GERÇEK SEVDALAR GİBİ BEBEK GÜLÜŞLERİMİDE KATTIM.
MİSLER GİBİ KOKSUNLAR YASEMİNLER, BENDEN SONRA SAYFANA UĞRAYANLAR ANLASINLAR Kİ
BİR GARİP SEVDA MİLİTANI YASEMİN GEÇMİŞ BURADAN,
BİR DAHAKİ GELİŞİME KADAR İYİ BAK EMİ ONLARA ÇOK ÇABUK SOLARLAR,SOLDURMA.........