GÖLGEM!
Gölgem,varlığımın simgesiydi bir zamanlar! Var olmak,hepimizin istediği buydu Sadece ayakta kalabilmek,yılmadan Şimdi gölgem yok;yıldık şu an! Gölgem,hep arkamdan geldiğinden fark edememişim, Beni yansıtırmış meğer gecenin hırçınlığına İşte burada,O var dikkat et dermiş haydutlara Şimdi gölgem yok;herkes dikkatsiz! Gölgem,yürümeye başladığımdan beri hep peşimde Bazen istemezdim onu,benden bir tane daha! Gölgem,varken sevmezdim onu,saçmalıktı varlığı! Şimdi gölgem yok;çok özledim varlığını saçmalığın! Gölgem,benden bir izdi sanki;silinesi bir leke ! Fayda etmezdi yıkamak;kene gibi çıkması zor! Çabalamak nafileydi;benden ayrılmayı hiç istemedi Şimdi gölgem yok;çabalarım sonuç verdi! Gölgem,varlığımın simgesiydi bir zamanlar, Sadece sımsıkı basabilmekti istediğimiz Bir dala tutunmadan,varlığı haykırırcasına Şimdi gölgem yok;varlık yalnızlıkta bir nokta!
|
yapılabilir bir çok şey anlatıyor gibi
kutlarım