Bir dünya kurmuştum kendime
Kaybolmuştum içinde
Geceleri bir kaya dibinde
Bir de ay varsa gökyüzünde
Oh be
Gündüz kuytu bir yerde
Bir de güneş varsa en tepede
Değmen keyfime
Öyleydim
Dağ bayır gezerdim
Hayal yer düş içerdim
Kimi
Yıldızsız karanlıklardaysa gece
Gündüzler hasretse kızıl güneşe
O zaman kimsesizlikte
Belki de sevgisizlikte
Küserdim her şeye
Öyleydim
Kahır yer ağı içerdim
Yaşıyordum işte
Kimbilir, mutluydum belki gene de
Buydum ve şikâyet etmiyordum
Çünkü kendi rızamla kaybolmuştum
Ve bulunmak istemiyordum
Ama ne çare
Deli poyraz esti bir gün, hava kudurdu
Oysa gök suskun bulutlar koşmuyordu
Anlamadım ne oldu
Yakalandım
Galiba gafil avlandım
Ağzım kurudu
Al idi yüzüm sarardı soldu
Neydi bu hey, ne oluyordu
Birden karardı hava/yağmur mu yağıyordu
Haberim yoktu
Randevusuzdu
Geldi beni buldu
Gizemli, gözleri nemli, sanki ağlıyordu
Tutuldu nutkum çünkü beklemiyordum
Ve ben sustum o konuştu
O da kaybolmuş
Çok yıllar olmuş
Kendini arıyormuş
Kaybolmuşlukta buluştuk
Pişti olduk
Ama yer uygun değildi
Zaman çoktan geçmişti
Yürekler sevişti belki hayalde
Belki eller birleşti düşlerde
Ama nerde
Kapital yaşamlar
Yağmalar, talanlar, paralar, turalar, altınlar
Hakikat ve yalanlar
Eyyamlar
Serencamlar
Kanunlar, kurallar, tabular
Şunlar, bunlar
Doğa bir yaptırımda, ilahlar başka anlatımda
Öylesi karmaşıklık içinde
Nerde insanlık, hak getire
Olmadı
Ahlar vahlar içinde
Ne kaybolmuşlukta ne de gerçeklikte
Ne Gestalt söktü ne de Froydlar
Ne sosyoloji, ne psikoloji, ne felsefe
Ne şu, ne bu, ne o
Sevgi bilinmedi asıl mesele buydu
Sevgisizlikle yoğrulmuş ki insanlık
Merhamet yoktu
Çekildi tetikler
Silahlar ateşlendi
Kurşun aman bilmedi
Ve
Vurulduk

Başınız sağ olsun...


La-Tekmen. 14/Aralık/2008 Çamlıtepe/Lüleburgaz