Yalnız kaldığında ,
kederler içinde.
bir çift göz ararsın çevrende
onu paylaşmak için.
bazen bir çocuk tebessümü dağıtır kederini,
bazen, pencerene konan bir kuş sesi,
bazen de, iki el uzanır omuzuna,
gözlerini dikerek
havlamadan akıttığı gözyaşı,
alıverir tüm kederini...
duygular şelale olur,
dökersin dizelere,
hayvan demeden,
çiçek böcek demeden,
destanlar yazarsın,
seni anlayana,
seni duyana,
göz yaşıyla sana eşlik edene...


BAKSİ’ME

En kederli anımda, bana nasılda baktın
İnsanoğlunda olmayan, anlamı ruhuma kattın
O an benim babamdın, kimbilir belkide annem
En yakın sırdaşım,belkide bütün dünyam
Eksilmişti kederim, yarısını almıştın
O zaman karar verdim, sen en yakın dostumdun...


nilkurt

(1999-2000- Yıllar arası dostum, biricik köpeğim, Baksim için yazdığım şiir)