Özgürlük naraları atarken çılgınca sokaklarda

Devrim sloganları ile karalanmış yıkık duvarlar çıkar karşımıza

Şili’de, Arjantin’de, Rusya’da, evrenin birçok yerinde ve benim ülkemde

Elinden alınan haklar adına, özgürlük (!) adına


Çılgınca söylenen marşlar, hep insanlık (!) adınadır, Onlarca

Yıllar sonra karşılaşılan silik tablo hatırlatır, bir zamanlardaki coşkuyu (!)

Tasnif edilmiş davaların uşak devrimcileri şimdi localarda yaşamaktadır

Yumruklar havada kalmış, cepkenlere doluşmuştur para avuçlayan kirli eller


Göstermelik inançların, heyecan arayan, yiğit, cesur ve korkusuz gençleri

AŞK ile tutundukları mana nerelerde şimdi?

Sonradan icat edilen inanışların kaderi değil midir ki yok olmak

İlahi kudretin yanında, doğru mudur diğer inanışlara dava demek?


Gidenler gitti kalanlar yarına ne bıraktı ki?

Mücahidi, yoldaşı, emperyalisti…

Herkes toprak oldu tıpkı var olduğu gibi

Asıl dava hesap gününde olmayacaksa, nerede olacak diye sormazlar mı faniye?


Nice AŞK’lar yaşandı yeryüzünde anlatılamayan

Nice Âşıklar kucakladı AŞK’ın yükünü,

Nice davalara AŞK’la sarıldı yaşayanlar

Ellerde kalan tek bir AŞK’tı oysaki


Tek-bir davanın adı AŞK’tı anlayana, idrak edene

Yazık oldu yapay davaların peşinde koşup gidene

Artık pelesenk oldu özgürlük kelimesi dillerde

İlahi AŞK’ı bulamayan garipler hala üniversite önlerinde.



Fatih Mehmet MİRZA