Güneşin doğduğu yere, Senin olduğun yere kaçıyorum
Serpilmiş umutların yamacında buluyorum kendimi
Senin kokun, Senin tebessümün ve Senin tenin…
En serin mevsimdir ellerin, en sıcak rüzgârdır gözlerin
Dokunuşların, nefes alışların, ağlayışların…
Özgürlüğe tutsak bedenim
Hürriyete mahkum sevgim, Sana aşık yüreğim
Ellerimi uzatsam tutar mısın? Yanına gelsem yüreğini açar mısın?
Bazen canımsın bazen de canımdan ötesin
Söyle Sevgili, Seni gören neylesin? Sana kapılmış bu yürek nasıl seyreylesin?
Sevgiyi mi seçsin, yoksa AŞK’ı mı? Söyle ey Sevgili
Heyecanı mı arzulasın, sadeliği mi? Yoksa sessizliği mi?
Saf duyguların sahibi şimdi kör bir deli,
Haykırıyor, duyuyor musun esrarlı kelimeleri?
Uzaklar yakındır, umut arzulanan bir havadır, yârim yüreğim Sana armağandır
Firar eden serseri, Sana sıladır
Geliyorum, kaçıyorum, Sana sokuluyorum suskunluğumla
Gülüşün bir güneş, bakışın bir ışık, konuşman bir bülbül şakısı
Gülüşünü çekme benden ey Sevgili
Üşüyorum.


Fatih Mehmet Mirza