"Doğdum büyük bir hadise olarak geçmedi kayıtlara
Büyüdüm yalınayak
Ve yüksek" Yılmaz ERDOĞAN

Saatlere bakmaksızın yazıyorum
Karalıyorum gördüğüm herşeyi
Bir çizgi üzerinde buluyorum kendimi
Sarhoşluğum başımda tepiniyor
Ağır yükler düşüyor omuzlarıma
Doğrulamıyorum düştüğüm yerden
Sızıp kalıyorum ayrılıkların yol ayrımında
Kimseler kaçıyor benden
Ardına bakmaksızın
Yakıp yıkıyorlar viraneleri
Susuyorum
Susmak düşüyor bu saatlerde payıma
Ve susarak konuşuyorum
Ve sen duymamazlığa yoruyorsun kendini
Dilim acıyor seviyorum diyememekten
Yorgunum
Bırak usulca uzanıvereyim şurada
Boşver bugün en mutlu günüm değil
En umutsuz günüm olsun

Ayrılığın kelepçelerini taşıyorum kollarımda
Ki gözükmesin istiyorum
Bilmesinler beni yaralı ve mahsun
Oysa ben dağları ayaklarımın altında bilirdim
Ama bir avuç topraktan ibaretmişim

Sen önüne düşen yolları izle
Ne de olsa benden uzaklara kaçıracaktır seni
Ağlamalarıma inanma
Seviniyorum içimden gidişine
Bakma yüzüme düşen sadece bir perdelik hüzün
Bir sonra ki perdede elbet güler yüzüm

Sen gidiyorsun
Tarihlere işlenecek bu sıradışı gidişin
En mutlu günüme denk gelmiş
Oysa ben hüzünleri bir sonraki durakta bırakırım
Ve bugünden seni elbetde siler giderim...

İyi ki mi doğdum o zaman Sade bir "mutlu yıllar" dileğiyle....