mor menekşelerden ödünç aldığım,
ve kıymetini bilemediğim sevgimle sesleniyorum,
kahrolası bütün gecelere anlattım ödünç aşklarımı;
rüzgarların dağıtacağını hesaba katmadan.
şimdi bütün aşk kırıntılarım toplanmış
sana doğru yol alırken
senin kabul etmeyeceğin gerçeğine
alıştırmaya çalışıyorum ödünç kalbimi...

dedim ya mor menekşelerden aldım diye,
bu kalpte sana küstü menekşeler gibi...
sensizliğin beni kalbimdeki bensizliğe,
ve ayazlı gecelere sürükleyeceğini bile bile
sensizliği kabullenirim sanıp küstüm seninle...
bak bu geceye de anlatıyorum aşkımı
soğuk yada fırtınalı bu geceye...

anlattığım her kelime rüzgarı kızdırıyor
ve göğsüme vuruyor kızgın rüzgar,
ve şimdi de saçlarımı okşuyor
gözyaşlarımı kurutmaya çalışıyor
bana doğru acıyarak esiyor esiyor esiyo...
hiç durmadan aşkıma inat esiyor
anlattıklarıma inat esiyor...
mor menekşelerden çaldığım kalbim,
menekşe misali küsmüştü ya
bu mevsim de çiçeksiz,
bu akşam da susuz,
bu akşamda küskün,
belki e bu mevsim...
kim bilir bellki kurumuştur da
gururundan dimdik duruyordur...