yine gecenin karanlığında,
hayatın sessizliğinde,
ruhumun derinliklerinde,
aşkımı fisıldıyordu bir ses,
beni hayattan kopararak

bu ses midir sebep bilmem ama
yine sokaklarda gezmeye durdum yalnız başıma
sokaklarda bir ben bide bana benzeyen
terkedilmiş bir kedi kalmıştı sadece

hani hatırlar mısın bilmem ama
elele gezdiğimiz yerler vardı delice
oralardan geçiyordum içimdeki sesle
ve o ses yine aynı şeyleri fısıldıyordu
yine aynı şeyleri,
yine aynı şeyleri...

adımlarımı atarken ben usul usul
sevdalı günler gözlerime geldi ve o ses
yine aynı şeyleri, yine aynı şeyleri
fısıldıyordu da hiç susmamıştı ki o ses

ve oyle bir yerden geçtim ki
beni terkedip gittiğin yerden
işte o an sesle değil anılarla koptum hayattan
ve bir gün kavuşmak dileğiyle
sadece ama sadece
duyalar okudum sevgilim
mezarının başında...