Nerdesin yalnızlığım, arar oldu bu gözler seni, özler oldu...
Simsiyah bir gece, ardından güneşle yıkanmış kır çiçekleri,
Geri gelsin yalnızlığım, özler oldum leylamı da ...
Leylanın tek anlamı vardır bende, çok uzun ve siyah gece !


Titremeyi özledim üşürken ensesinde yalnızlığımın,
Titremeği ve üzerime o eski neneden kalma şalı almayı...
Ah ne özledim o şalı, birbirimize içten içe aşıktık biz,
Ne vefalıydı o, her üşüdüğümde sarılıyordu bana.
Ve ne vefasızdım ben, sadece üşüdüğümde alıyordum onu omzuma.


Söylemeyi özledim şarkıları, leylamla
Söylemeyi özledim şarkıları ve özledim her söylediğimde akıttığım gözyaşlarımı...
Ağlamayı özledim, leyla ve yalnızlığımla, hıçkıra hıçkıra
Silmeyi özledim gözyaşlarımı, geceliğimin koluyla
Sonra...
Sonra, derin iç çekmelerimi özledim leylamla bakışırken
Derin ve beni sımsıkı sararcasına...


Bakışmalarımızı özledim ve kurduğumuz hayalleri...
Üzülüyorum, unuttum o hikayelerimizi...
Leylam, şey...
Anlatır mısın onları bana bir daha_?
Gelsem yanına eski şalım ve yalnızlığımla...
Anlatır mısın bana ve tekrar bakar mısın o aynı sevdayla_?



"Küçükken her gece gökyüzüne bakarak uyurdum. Hayaller kurardım ve sadece o gece benimle birlikte uyuyan yıldızlara anlatırdım onları. Çok severim geceyi hala ve çok uzun ve karanlık gece anlamına gelen LEYLA ismine aşığım."