Ağla haline küçüğüm...
Ağla ve sor kendine,
Neden her şey böyle çıkara dayalı diye,
Neden her şey birkaç günlük diye, arkadaşlıklar bile...

Ağla ve sor kendine küçüğüm...
Neden insan hep ışığı arar diye,
Neden korkar olduk karanlıktan ve gün ışığına sığınır olduk?
Neden harcar olduk vaktimizi ararken yakıcı kızıllığı, varken gecenin serin sıcaklığı?

Küçüğüm...
Neden vakti geldi susma devrinin,
Neden konuşamaz oldu dilin, dilim...
Kimler zincirledi bizlerin kalbini,dilini; kimler ?
Acır oldu, kanar oldu yüreğim ...


Şimdi dur !
Ağlama, sorma artık...
Cevabı bulanamayan sorular ve anlaşılamayan cevaplar vardır.
Bu sorular da böyle hırçın ve isteksiz cevaplarını bulmaya, kendileri bile
Kızma ve gülümsemeye çalış her şeye inat,
Tek yapabileceğimiz yaşamak aslında, sadece, inatla...