Kim bilir bu bahar erken gelecek
Kim bilir o güzel günler anılara dönüşecek
Belki de cezası yıllarla ödenecek
Korkuyorum başka kollardan medet bekleyecek
Üzgünüm yorgunum ama en kötüsü sensizim.
Kördüğüm içim dışım sevincim kederim
Herşeyin sebebi sen herşeyin acısı senle biten
Kızma bana bu kadar sevdim diye
Belki birgün bu masal sona erecek
Söylenmesi gereken ilk cümleyi kur hadi
Gözlerime bakmadan ben den kaç hadi
Çok sevdim derken yıllar önceki halin den eser yok şimdiden
Belki de bir oyun oynadık seninle bir bahar günü biz çocukken
Ellerimiz henüz tutuşmamışken dudaklarımız henüz o tadı almamışken
Bahçedeki o güller henüz açmamışken biz seninle aynı mahallede evcilik oynarken
Ayağıma batan o diken belki de yıllar önceden içimde bir yerde seni gizliden bekleyen
Bir masum aşkla seni kendine dinleten ve sonrasında ellerinden uçup giden
Çocuktuk biz çok eskiden.