’Anladım ki;
Hayatta tek anlam,
Seni sevmekti...
Baharını sevmek...’

kalbinin yollarının geçit vermez
kıvrımlarındayım şimdi
ne sana gelebiliyorum
ne senden gidebiliyorum...
nefesini almak zor geliyor
bu yokluk gelip taa yüreğime oturuyor...
oysa Tanrı misafiri falanda değil
bu nerden geldiği bilinmez ayrılık,
öyle işte yüzsüzce hayallerimize kuruluyor,
seni düşlemek zorlaşıyor sevgili...

oysa çok değiL
daha yeni gelmiştim yüreğine,
hiç gitmemek üzere...
nerden çıktı bu karşı konulmaz ayrılık?
oysa çok değil,
daha yeni dokunmuştum ellerine
saçlarının kokusunu kokum saymıştım...
şimdi bütün bunları alıp yanına,
hangi ulaşılmaz yollara vuruyorsun kendini..
oysa az değiL,
"çok sevmiştim ben seni"...

Bana aşkla baktığın ilk günü düşün,
kaybetme korkusu düşmemişmiydi yüreğine?
O gözlerinde bulduğum " seni" alma benden...
korkma giderim senden...
sadece kaL yüreğimde.
söndürme gecelerime yaktığın ışıkları,
Ya da GİT
karanlıklar olsun bana yar...
(bende bir " sen" bulacağım çok şey var ! )