Mutluluk
Ömrümüzce bulmak için ugraştıgımız,
Buldugumuzda ise ,
Farkına varmadıgımız.

Kimi zaman,
Küçük bir kelebegin kanadında,
Kimi zaman ise,
Bir çocugun gülümseyişinde.

Hep daha farklı istemişiz
Mutlulugu.
Bazen ,yardan gelecek güzel bir sözde,

Bazen küçük bir öpücükte,
Kimi zaman, küçük bir serçe olmuş,
Konmuş camımıza.

Bazen ,dostun yüreginde gelmiş,
Bazende ,yalnız gecelerde bulmuşuz,
An gelmiş, iki damla göz yaşı olmuş,
Akmış, sorgusuz sualsiz.

Bazen, kırık bir kalbin içinde,
Bazense, bir kadeh şarap olmuş,
Hüzünlü gecelerde.

Kah, dogan günde,
Kah açan bir çiçekte,
Baz,ense yeni dogan bebekte.

Bazense iki kelime olmuş,
Hemde en güzelinden,
Kalbimizi heyecanla çarptıran.

Seni seviyorum, demişiz
Sevdamızı dile getirip,
Mutlu olmuşuz

Ve en güzelini yaşamışız,
Mutlulukların
evlat sevgisi ile.

Ama hep daha demişiz,
Daha fazla mutluluk,
Ve hep aramışız mutlulugu,
Hemde hiç yaşamamışız gibi...

HÜLYA KANBER.