Karanlık dehlizlerde, tarih can çekişiyor.
O İstanbul ki bugün, Fatih’ini arıyor.

Mavi gökkubbesini istila etmiş gri,
Bu hengamede bile ayaktasın dipdiri

Güzelliğin Yusuf’un şanı gibi pek derin,
Söyle İstanbul söyle, biçildi mi değerin! ..

Uğruna adanıldı bilmem kaç milyon şehit!
Hiç kimse değilse de, buna Yaradan şahit! ..

Sen; insanlık tarihi kadar eski olan yer,
Sen; insanın tarihe doyduğu büyük değer...

Ulubatlı Hasan’da bayraklaşan destansın
Fatih süngüsünde, kapanıp açılan çağsın! ..

Sen, Eyyub’un sevdası, Akşemseddin duası,
Sen, Peygamber övgüsü, Sahabe’nin rüyası

Sen, hasreti çekilen mübarek bir sevdaydın.
Sen, yürekte kanayan dermansız yaraydın.

Karadan donanmalar indirilirken suya,
İzanlar erişmedi, gönüldeki sevdaya,

Oysa şimdi İstanbul, sevdamız dile düştü,
Tasası sana bana, sefası ele düştü.

Karanlık dehlizlerde, tarih can çekişiyor...
O İstanbul ki şimdi Fatih’ini arıyor...

Kenan Yördan