Bu gün doğan güne ipotek koydum
Görmeden saçını gitmesin diye
Al, gönül bahçemden çiçekler sundum
Saçlarına belki takarsın diye

Doğan güneş gibi aydınlık olsun
Yüzüme bak, gözüm yüzünle dolsun
Gülsün diye gözündeki bebekler
Benim gülüşlerim hep senin olsun

Zevk verecek ise görmek güldüğün
Demek ki bitiyor gönülde sürgün
Senin yüzün böyle ışık saçtıkça
Nasıl kalırım ben hayata dargın

Yüzünde açıyor renk-renk çiçekler
Dolanıyor sanki bir,bir mevsimler
Şimdi bahar, güller açsın yüzünde
Sararmasın yüzün, kalsın pembeler

Sanki sana mecbur bu deli gönlüm
Görüp gülüşünü deliriyorum
Ne zaman yüzüme hırçınca baksan
İşte o an ruhen kayboluyorum

Saçının teline gelmesin zarar
Eğer sevmiyorsam aklıma zarar
Senin gibisini buldum dünyada
Uzaklaşma benden yıldızlar kadar

Sana aşık olmak bu güzel günde
Bu gönül bilmem ki ne buldu sende
Korkma ömür kısa geçecek diye
Devam eder inan, inan mahşerde

08/05/2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara