Nerede benim eski dönmez günlerim,
Gün geçtikçe dünümü ziyade özlerim,
İstanbul yüreğimde özlem, gözümde ışık,
Gezegenin en albenili, en şehri karışık.

Kimine ekmek kapısısın, kimine zindan,
Kimine vuslatsın, kimi evladı ayırtırsın anadan,
Her şeye rağmen yeryüzünde zahiri İremsin,
İşlemişsin içime koparamam, sen bensin.

Oksijensiz de olsa can verir Yedi tepelerin,
Temaşaya taktirdir medeniyetler tarihin.
Oturup kürsüye çay içmek sahilinde,
Bir anı huzurudur Boğaziçi’n.

Evliyalar dergahısın, baki dost, nevi,
Nail etmiş söze seni, en son nebi,
Arzum maneviyatını koklamak, müsaade et,
Gönlüme mim koydum unutmam seni.

Fethetmeli miyim, fethedilmeli misin? yeniden,
Alenadır eser kalmamış, o eski kutsiyetinden,
İslamın şerefli şehri değilsin sanki, cahili Bizans,
Paymal ettiler ruhunu, en aziz yerinden.

30.01.2005