ÖYLESİNE..

İçliydi.. çok düşünürdü
Söylenecek çoktu;söz bırakmadı geriye..
Heyecanları,umutları ,idealleri,beklentileri vardı.
Hayat erken başladı ona gerçek yüzünü göstermeye.
Çok ta fazla takmıyordu belki ama
Üstlendiği sorumluluk bırakmıyordu peşini..

Aşkı,sevgiyi,hüsranı ve umutsuzluğu öğrendi ilkin
Fakat sabır çok az gösteriyordu kendini..
Yada sabretmeninde sonu gelmiyordu küçücük dünyasında..
Oysa ne büyük hayallerle atılmıştı hayata
Bir okadar cesurdu adımları sevdaya
İnsanları tanımanın güçlüğünü bilse, belki davranmazdı bu kadar cesaretli dünyaya..
Ve fakat bilirdiki;ne geçen yıllar geri gelir
Nede verilenler,bu vefasız hayata..

Ne acı diye söylendi içinden
Demek imtihan dedikleri böyle bişey ,çekilen..
Vakurdu,güçlüydü
İçi kan ağlaya dursun;görüntüsü umutluydu.
Öylede olması gerekiyordu
Belki örnek olması gereken nesiller
Ve emenetini yüklendiği küçük yürekleri vardı.

Ne yapsındı?
Ağlasa sızlansa,dövünse;
Acısı mı azalacaktı?
İçliydi çok düşünürdü
Kırılırdı..
Anlasın isterdi muhatabı,
Kendisindeki karşılık bekleyen duygularını…
….
Ama işte dünya dedikleri demekki böyle bişeydi
Ve nankör olan hayat değil
Değer verdiklerinin kendisiydi..
Oda hatalıydı çok;ama diyordu ki insanız,
Konuşsak anlaşsak,zararlı mı çıkarız?
Ama olmuyordu.
Öylesine yorgun
Öylesine vurgun
Öylesine kırgın,mahzun ve mahcuptu ki
Kalmamıştı rabbinden başka sığınacak kapısı
Anlayacak bir parçası..

Ne yapmalı dedi kendi kendine..
Aslında bir kendisi olsa kolaydı baş etmek bu dünya hayatıyla
Ama ufacık yürekler vardı sorumlulukları omzunda..
Oysa zayıftı onunda omuzları bir o kadar dünyaya..

Yüklenirim dedi kendi kendine;
Ahh ..! şu yürek yangını da olmasa..!
Erken ağardı saçları
Teni asıl rengini kaybetti
Demekki hayat dedikleri böyle bir şeydi ve böyle geçecekti..

Ama neden kavruluyordu bir yanı?
Ve acıyordu?
Her yanı oldu sol yanı…

İçliydi.çok düşünürdü..
Belki bu yüzden bu kadar solgun ve bitkindi.
Onu bukadar yoran ve üzen ise;
gözlerinde büyütüp ,uğrunda mücadele ettiği şeylerin,kendini altüst etmesiydi.
İçliydi,gururluydu
…ne yapsındı
Beklide en güzel ilaç sabırdı
İçliydi,çok düşünürdü,gururluydu,inançlıydı
Demekki eksik olan sabırdı..
Ve azimle yeniden dedi hayata,
bu sefer sabrıda katmıştı mizacına..

rabbim dedi;yardım et
zorlarımı kolay et
ve anlmaya çalıştıklarıma; beni anlmayı nasip et..

içliydi çok düşünürdü..
ve sabrıda kattı sevdasına…