Ne perhizi ne diyeti?!
Sahurda ettik niyeti,
Biçilmez bunun kıymeti.
Ramazanın safiyeti, paklar sureti, sîreti.
Oruçlunun saf sinesi imrendirir melekleri.

Süzüldüğünde benizler,
Bizi birçok melek izler.
Bağlanır da kötülükler,
Bir huzur kaplar her yeri.

İftar saatini iple, çeker savma niyet eden.
O dem öyle bir süreç ki,
Temizlenir ruh ve beden.
Bir simide fit olmayız,
İlla sıcak pide deriz.
Susuzlukta ayrı bir haz,
Çıkar arşa sessiz niyaz.
İftar saati gelince,
Kanar suya onca sine.
Su, en aziz; has sevgili,
Hatırlatır gün boyunca sonsuzluğun sahibini.

Ramazan geldi madem,
Şükür daha farklı bu dem.
Kurtuldu da yükten midem,
Açlık değil bu bir kadem.

Akşamın has saatinde,
Görmelisiniz sevinci.
Sofraya büyük, çocuk dizilirler inci inci.
Hep birden eller açılır,
Arza bereket saçılır.
Sırat geçmek güçmüş amma,
Sırattan böyle geçilir.

Duaya ortak melekler,
Onlar da iftarı bekler.
Sahurda da gelecekler,
Yer açın yer açın yeter.

Soframız pek mütevazı,
Olsa bile bereketli.
Biraz ekmek biraz zeytin,
Bir bardak çay neme yetmez.
Buyurmuyor mu efendim,
İnsan oğlunda hırs bitmez.

Ne perhizi ne diyeti?!
Sahurda ettik niyeti,
Biçilmez bunun kıymeti.
Ramazanın safiyeti, paklar sureti, sîreti.
Oruçlunun saf sinesi imrendirir melekleri.
Ankara,21.08.2009 İ.K