Bin yeminler verirken niçin caydın sözünden,
Hangi gönüldesin sen arayıp bulabilsem.
Dertlerle hem-hâl oldum inan senin yüzünden,
Visâle erişip de son defa gülebilsem.


Sinemi yurd edinip alev alev yakarken,
Hasrette nâdim olup gözyaşları akarken.
Bu aşkı med-cezir’e seyyânen bırakırken,
Yosun rengi gözünde sonsuza dalabilsem.


Ömür sermâyesiyle Bedehşândan gül alıp,
Yüreğin arzusu bu beklediğini bilip.
Zümrüd-ü anka ile keh-keşânlardan gelip,
Mahlikâm huzurunda divâna durabilsem.


Giden gün geri gelmez boşuna bekleyip de,
Sensizlik çerâğını uç uca ekleyip de.
Hüzne giriftâr olan bu kâlbi yoklayıp da,
Seninle bir yastıkta hayâller kurabilsem.


Vuslâtın kıymetini gurbetten gelişinden,
Azabda kalan ruhun berhüdâr oluşundan.
Son arzum son isteğim gamzeli gülüşünden,
Bir mezârlık yer alıp hep orda kalabilsem.


Gözlerindeki sürûr hep hile-i şeriye,
Târ-ü mar edip giden acımasız çeriye.
Nemrudun ateşinden ne kaldı ki geriye,
Sana gönül verip de bir ömür yanabilsem.







.........................................Kardelen26