Tekirdağ’lı / Jandarma eriyim
hangi devre, hangi tertip
adımın ne önemi var
apayrı bir acundayım sanki
sevdiklerim ne kadar uzak
karlanmış filim şeridi
çocukluğum ve özlemlerim...

Burası Şırnak /
karşımda Hezin Deresi
akıyor hazin hazin
arkamda Cudi Dağı
içerimde çözemediğim hüzün ve yalnızlık
ölümden korkuyorum sanılmasın
öldürmekten patlıyor yüreğim...

bu savaş mıdır?
yoksa bir oyun
halay çekercesine ölüyorlar bura uşağı
bıyıkları daha yeni terlemiş / çocuk bunlar
her operasyon sonrası
rumeli türküleri çalıyor yüreğimde
bir kuytuya çekilip ağlıyorum / için için...
ben kimim / bunlar kim
bu ölümler niçin

çözemediğim bilmece gibi
akıp gidiyor günlerim...
buralarda geceler gündüze karışmış
kan yağıyor karlara
yıllardır kanayan yara
dert nedir
derman nedir
buraya çok uzak mıdır Ankara...

Zar-zor bitirdim ilkokulu bre!
aklım ermez devlet işlerine
bir şeyler var çözemediğim
bu yoksulluk
bu acı
dillerini / anlamasam da türkülerini
Rumeli havaları kadar sarıyor ezgileri
duyar gibi oluyorum /
Batı Trakya’daki akrabalarımın sesini
gözlerim doluyor
yakıyor içerimi...

dün onlardan biriyle göz göze geldik
taşıdığı silah kadardı boyu
henüz terlemiş bıyıklarından kan sızıyordu
gözlerinde masmavi korku
bir avuç deniz yosunu
kendisi bitik
tükenmişti nefesi
karşımdaki düşman bu olamazdı...
gözleri yüreğime düştü birden
kardeşim duruyordu karşımda sanki
onu vuramazdım
besbelli korkuyordu / ben onu vuramazdım
o bir insandı
vuramazdım !
/ O da vurmadı beni
.........................



ÖMER CİVANO ÇAKMAKÇI

( Şiirimin Dili / Eko Yayınları 1994 )