Bir ak bulut olsam Erek Dağı’nda
İnsem ovama erken
Süsem-sümbüle versem kanımı
Süzülsem kekik kokan yamaçlardan
Kınalı elerden
Esmer tenlerden

Botan’ da bir damla
Van Gölü’ nde nem olsam
Bilirim bu rüzgarlar
Sevdama esmektedir
Erek Dağı’nda güneş
Yedi kez doğup
Yedi kez batarken
Benim kahrımla yanıp sönmektedir
Ne yaman şivandır yüreğimde
Bilen bilir
Duyan duyar…

Ve bu rüzgar
Ve bu güneş
Alır Van Gölü’nden beni
Cilo, Suphan, Ağrı’ya
Bir ak bulutum şimdi
Nemrut’a sağarım hasretimi
Ben asla tükenmedim
Gülyarim dayanır mı bilmem ki?

Ey İbrahimler tuzağı Nemrut!
Ey Engidu’ya nar Gılgamış!
Çıkıp gelin bir seher anı
Gelin görün hallerimi
Devrana sorun gülşenimi…

Bir ak bulutum şimdi
Fırat’a, Dicle’ye, Aras’a
Kızılırmak’a yanmaktır meylim
Çağ, sevgi çağı değildir artık
Kan-barut zamanıdır
Ben sevda yüklüyüm…


Bir ak bulutum yamaçlarda
İnemem ovama neden?
Bak Harran paramparça
Malabadi kan ağlamada
Palandöken’de bir nevruz
Kahrımı duymadadır,
Sıkışıp kalmışım
Dört yandan
Beş kıtadan
Ne yaman sevdadır
Bu nasıl devran…

Ey tarihi yapan eller!
Söyle Urartu-Asur aşkına
Ey Hammurabi!
Katmer beyaz güllerin
Vebali kimlerindir
Nerde tanrıya uzanan bahçelerin?

Bir ak bulutum şimdi
Nuhların ülkesinde
De ki Ağrı, de ki Cudi
Dört yanım yaralıdır benim…

Böyle mi olmalıydı?
Diyarbekir burçları
Fırat’ın yazgısı
Harran’ın bağrı?
Bin bir nazla büyüttüğüm ağaç
Meyven zehirli mi olmalıydı?
Zaman, kavga zamanı yine
Ben sevda yüklüyüm
Bir ak bulutum mavilerde




ÖMER CİVANO ÇAKMAKÇI

( Kanımda İki Su / Yorum Yayınları 1987 )