Bitti...
Son sözlerin söylendiði bir akþamdaydý gözlerim
O kadar acýnasýydý ki bakýþlarým
Sen bile bakmadýn giderken gözlerime
Hiçkimse duymadý sözlerimi
Hiçkimse aðlamadý benim aðladýðým kadar
Dedim ya artýk bitti
Herþey sayfa sayfa kaldý kaðýtlarda
Birkaç þiir dizesiydi bana býraktýðýn
Ve bir kalp
Ne olursa olsun senin için atmayacak
Artýk seni unutacak bir kalp
Kimsin ki sen benim hayatýmda
Ve satýrlarýmdaki birkaç kelimenin anlamý dýþýnda
Ne verebildinki bana aylardýr

Affet beni belkide yanlýþtý yaptýklarým
Sözlerim kýrýcý oldu bazen biliyorum
Ölüyorum bazý þeyleri düþündükçe
Kendim için yalvarýyorum sana
Ýlk defa diz çöküyorum birinin önünde
Seni sevmiyorum ve bunu biliyorum
Ama öyle þeyler söylüyorsun ki giderken bana
Hiç çekmediðim kadar büyük bir vicdan azabý çekiyorum

Tozlanacak bana býraktýðýn herþey
Belki de çöpe atýlacak henüz tozlanmadan hatýralarým
Aklýma bile gelmeyeceksin gördüðüm yerde
Tanýmayacaðým seni affet
Bakmayacaðým yüzüne ne olursa olsun
Yinede herþey için teþekkür ederim
Ama bana sadece
Hiç kimseye güvenmemeyi öðrettin....