Nereye gitti, toprak damlı evlerin,
Görünmez olmuş sofalarda güllerin,
Şu karşıdaki, apartmanlar kimlerin,
Bahçeler dolu onca apartmanlarla.

Nerede hani, mahalle çeşmelerin,
Nerede dolan, bakır küp testilerin,
Bizim yolda ‘ki, o sebiller kimlerin,
Sebiller konmuş pınarların yerine.

Hani nerede, toz topraktan yolların,
Asfalt olmuş, şu dik ve taşlı yolların,
Cip gider olmuş, yolları yok bağların,
Güzellik gelmiş zengini çoğalmış’ta.

Hani nerede, yollarda nal seslerin,
Hani nerede yok, tavuk kümeslerin,
At eşek bitmiş çoğalmış o taksilerin,
İnsanlar bağa taksiyle gider olmuş.

Hani nerede, gün yapan avcıların
Kekliği artmış, o zümrüt dağlarının,
Gelen yok diye, ağlarlarmış kırların,
Yeni nesil ’se, gün ne ola ki dermiş.

Hani nerede, sucuk bandırmaların,
Yapılmaz olmuş, artık pastırmaların,
Toplanmaz olmuş ayvalarla narların,
Zenginim deye, pazardan alınırmış.

Değişsen’de sen özlemim oluyorsun,
Bu halinle de güzel bir yer olmuşsun,
Allah’ım seni, depremlerden korusun,
Duy’ ki Ermenek özlem doludur içim.

A.Yüksel Şanlıer
17 Ağustos 2009-08-17
Antalya



















.