Yine yoksun ve yalnızım karanlıklar ardında
Bana geldiğinde birşeyler umutlanmıştı içimde
Umudunuda sevginide aldın gittin benden
Çekiyorum yine bir başıma, yalnızım

Bende gidiyorum gitmediğin yerlere
Yalnızlığa, çıktıgım karanlıklara
Çekiyorum herşeyimi sevdalardan
Ne ellerimi nede yüreğimi bırakırım

Hiç başlamadı bu yolculuk ve hiç bitmeyecek
Ellerimde kalmış son biletlerim
Kaçırmışım uzaklaşan sevgi trenini
Nede çok istemiştim sevilmeyi sevmeyi

Ama yoksun ve yine yalnızım
Sanki var oldun umuduma
İçime serptiğin tohumlar yeşermişti bile
Göremeyecektin o hüzün ektiğin çiçeklerin rengini

Öylede çok istemiştim ki sadece sana
Seni seviyorum diyebilmeyi
Sensizlikmiydi yada sensizmiydim
Hayal ettiğim ve düşlediğim

Bir kurumuş dal oldum şimdi
Oysaki sende yeşerttim ben
Yada yeşerttiğimi sandım
En güzel meyvalarını sevginin

Şimdi savruluyorum rüzgarların aldığı
Geriye gelmeyecek küllerdeyim
Bir kordum alevlendirdin ateş oldum
Nerden bilirdim bir deniz kızı sevdiğimi

Yaklaştıkça öldüm öldükçe savruldum
Yoklugunu andıkça küllerimi bırakıyorum
Çık biryerlerden yada çık hayatımdan
Sevgi ekmiştik yalnızlıkmıydı payıma düşen

Ne seni sevdim, nede sevgini, yalanmış
Yanlıştı sana yaklaşmam, dokunamadım
Öldüğümü sanmıştım, aslında şimdi yeniden doğuyorum
Yalnızlığıma doğdum, yalnızlığımda son bulacağım..