Saçların değmiyorsa rüzgâra
Sadece bulutlar değil yeryüzü üzüldü
Gece gözlerinde kaldırmıyorsa külfetini
Sadece gündüz değil kullar da süzüldü.

Hicran dokunmadıysa gül tenine bir an
Hande suskun kalır, yüzünde tutuklu
Yakamozlar bakmıyorsa ay ışığına
Sadece sen değil düşlerde unutuldu

Makberi bir yalnızlığı yaşamadıysa göğsün
Sadece sen değil kutsalların dili bağlandı
Çöle düşmediysen gündüz gözü kalabalık
Sadece sen değil takıldı ağlara balık

Topal bir çocuğun elindeki bilye girmediyse deliğe
Sadece sen değil bütün toplum hazımsızlık
Ocağın üstündeki tencere fokurdamıyorsa
Sadece sen değil toptan huzursuzluk

Bütün kederleri omzuna yükleyip çıkmadıysan huzura
Sadece sen değil Timur’un filinde çaresizlik
Cebin delik, göğsün de nişan almış sevgili
Sadece sen değil bütün sevenlerin yüreği ezik

Bakma parmak uçlarıma sigara dumanı uçar
Bu elemleri hangi anahtar açar
Kalem yaza çize biter, kağıt bitkin
Sadece sen değil umutlar bitkin.

M.S./2009
KAHRAMANMARAŞ