3
Yorum
0
Beğeni
4,0
Puan
1382
Okunma
seninle başladı hayat hikayem;
okunmamış cümlelerim vardı tozlu raflarda
ve karanlık odalara hapsolmuş gibiydi içimde biriktirdiklerim.
hiç korkutmadı beni yalnızlık,
hep tek yürüdüm ıssız kaldırımlarda
ve hep tek düştüm kuru bir yaprak gibi
sonbahar rüzgarında.
savrulmak üzmedi beni,
ezilmek kahretti benliğimi,
gecesine çiğ tanesi düşmüş ıslak sokaklarda.
sen geldin gülüm,hoş geldin...
korkmaz dediğim bu yürek,
korkuyor artık yalnızlıktanda,karanlıktan da.
sen geldin gülüm,
adını ezberlesin bütün kaldırımlar,
rüzgarda savrulan saçlarını kıskansın
kuru güz yaprakları.
bütün yollar sana çıkar,
her sokakta senin gözlerin var
geceme ay,gündüzüme güneş gibi...
hoş geldin gülüm...
gülbey...
5.0
50% (1)
3.0
50% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz