adı hasret soyadı hüzün yalnızlığımın...
seni aradım ey yar!...
çilesinde yoğruldum sevdanın.
kimbilir kaç sonbahar uzaktayım gözlerine,
hangi yazı bekliyor ömür,
bedeli kaç güz yaprağıdır
bu yorgun hayatın.
seni sordum ey yar!...
sıladan gurbete yol tutmuş
bütün kuşlara,
hatır gönül bilmeyen uzun yollara
yaz bahar tanımayan yorgun kışlara.
dağa,taşa ve dinmek bilmeyen bütün aşklara.
dinle yar,duy beni.
sürgün bedenimin her zerresinde sen varsın
ve senin adın var yitirmek üzere olduğum
aklımın her köşesinde.
anla yar,deli oldu bu gönül
senin aşkına.
özlemim sana ve en asi gözleri
dize getiren bakışlarına.
seni buldum ey yar!...
bitkin yürüyüşlerin son adımında,
yar diye sızlayan kalbimin son atışında
söyle yar,zor mudur yeniden sevmek,
öfke çiçeklerini
söküp atmak gönül bahçesinden.
zor mudur aşık olmak,
kara kışlarla dolu ömrümüzde kardelen olmak.
vurup zincirleri mazi kapısına çıkıp gitmek zormudur.
ey yar,ey sevgili!...
sürgündeki sevmelerin ızdırabıdır bu,
hayatı boyunca ihanet etmemiş ruhumun ateşidir bütün
çoşkun ırmaklara inat.
belkilerle ve keşkelerle geçirdiğim
boş zamanların bedelidir yalnızlığım....
habersiz sevmek güzeldi ey sevgili,
bildiğini bilmek ise bir ömre bedel...
...
gülbey...