7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1184
Okunma
Uzanırken yokluğunda,
Soluğu kesilmiş kaldırımlar.
Bir kanarya konuyor,
Sokak lambasının
Sağ omuzuna,
Kimsesiz.
Koşar adımlarla koşmak
Geliyor içimden,
En son gittiğin tarafa.
Kaldırımlar hicaz makamında,
Ama sessiz.
Onların da gövdesine
Senden sonra,
Zift karası karanlıklar,
Yüklenmiş.
Tek fark var aramızda.
Onlar hâlâ,
İnsanlara yardım eli,
Uzatmakta.
Zaman üşümüş yine
Kaldırımlarda.
Sokak lambasındaki
Kanarya da gitmiş.
Tek dostum,
Köşe başındaki,
Evsiz.
Senden sonra tek adresim
Kaldırımlar.
Kızma bana!
Kolay oluyor,
Terkedince hayatı,
Onların gövdesinden,
Mezarına yürümek.
Hüseyin Cihan
Cevap Yaz