29
Yorum
2
Beğeni
4,7
Puan
1934
Okunma

Nârında ateşi yak gözyaşında suyu boğ
Cezbedip ay’ı döndür nurunla güneşe doğ
Yüreğinde yarayım kâh diner kâh azarım
Bülbül gibi şakırken gör ki dilim lal olmuş
Dinmeyen özlemimi satır satır yazarım
Sevgin canıma bedel namusumdur arımdır
Yokluğun kıyametim sen varsan ben varımdır
Umudumu yitirmem yeisimi üzerim
Sevdamız bir okyanus yüreğimse sal olmuş
Fırtınalar içinde bata çıka yüzerim
Efendin olmak gurur ruhumu esir eden
Doyulmaz cemalinle özüme tesir eden
Anladım suskunluğun meftunudur nazarım
Madem aşkın çilesi ömrümüze bal olmuş
Sensiz mutlulukların mezarını kazarım
Feryadımı gizliyor gölge düşmüş sesime
Teselli yetişir mi bilmem son nefesime
Kendimi arıyorum yokluğunla bizarım
Her saniye içimde dinmeyen melal olmuş
Varlığın saadetim hasrete intizarım
Ant içtim melek yüzlüm yollarında ölmeye
Söz verdim güzel gözlüm kollarında ölmeye
Mananın çöllerinde yalın ayak gezerim
Ne Mecnun var ne Leyla hepsi de masal olmuş
Tarihi ta kökünden acımadan ezerim
Yaradan şerre karşı ikimizi savunsun
Vuslata ramak kaldı sayılı gün avunsun
Uykularına gelir düşlerini bezerim
Gözlerin ki özümde birincil ikbal olmuş
Hayatın anlamını tek onlarla sezerim
İsmail Koray Şimşek
5.0
79% (11)
4.0
14% (2)
3.0
7% (1)