Ey hayat! İçindeki haykırış olsa
Gurbet olsa gerek, bülbüle hasret
Bülbül içindeki vuslattır,
Vuslat içinde hicran güle hasret.
Ey sevgili bir gül, bir tebessüm et
Burada bir âşık yüzüne hasret…


Hayat! İçindeki bu ayaz
Nedir, neye alamet?
Alazdır sinemdeki suya hasret
Kalmasın elemi göğsünde
Susma! Bir bağır,
Bir figan et.

Dön artık gittiğin yerden
Kocaman bir yürek üşür
Yüreğe ateş, gönle kor düşürür
Taş bile olsa susamaz dile gelir
Nedir bu üstündeki, soğuk?
Güz müdür, zemheri midir?

Saklarsın derdini neye gerek?
Çok mu zor bu mecnuna insaf eylemek?
Gözlerindeki burç mu, yoksam felek?
Azat et gözlerini, kelepçe kime gerek?
Taş mı kesti yüreğin
Hiç ağlamazsın.

Bilmem bu acı ne kadar sürer
Bu dertle bu gönül ne kadar gider
Bütün dünyayı önüme serseler
Tüm servetim kalbim, içinde sen
Çıkarıp önüne koysam
Yine de ağlamaz mısın?