Hani güneş gidince
Kızıllaşınca hava
El ayak çekilince sokaklardan
Bağıran, çağıran, nara atan
İnsanlar
Kaybolunca ortadan

Hani günün içinde telaş
Koşuşturup dururken
Oradan oraya
Dalıp gider ya göz
Dudaklar suskun ve üzgün
Kalır

Hani bir çocuk elinde simitle
Koşarak gelir ya
Annesinin dizine
Ya da cami avlusundaki kuş
Ürperirde uçar ya
Havaya.

Hani günbatımına doğru
Sözleşirde dostlar
Sahil kenarında oturur
Şuradan buradan
Laflar dökülür
Masaya.

Hani işin gücün olmaz da
Geçersin televizyon karşısına
Bir tabak çerezle izlersin
Uyuya kalırsın sonra
Oturduğun kanepe köşesinde
Bazı geceler.

Hani aklına gelir ya uykun arasında
Kalkar da gece yarısı yakarsın
Pencere kenarında sigara
Kimsecikler görmez aslında
Bir sen yanarsın bir de
Sigara.

Hani bazı günler evden çıktıktan sonra
Anahtarı masada unuttuğunu hatırlar da
Geri geri koşarsın ya
Nefes nefese kalır da
Otobüsü kaçırdığına
Yanarsın.

Hani kahvenin kırk yıl hatırı uğruna
Dostuna uğrar da fal kapatırsın
Gökyüzü kapanır da aniden
Yağmur bastırıverir ya
Islanırsın sırılsıklam
Saklanırsın yolda
Bir köşe.

Hani olur ya demem o ki
Ağlarsın başını dayayıp bir omuza
Güveneceğin bir sırdaş ararsın ya
Hani olur ya düşersin aşka
Sevmek ve sevilmek istersin ya
Ha işte o zaman
Çalar mısın kapımı


M.S./2009
KAHRAMANMARAŞ