16
Yorum
0
Beğeni
4,9
Puan
2166
Okunma

KAYBOLAN KİMLİKLER
En çok çocuk günlerimi özlüyorum......
Yalansız,riyasız,gösterişten uzak..
En öz/üm olduğum günler...
Her şeyi yapabilirim,.sandığım...
Hatta bir keresinde,Ali ile oynarken,
eteğimi kaldırmıştımda,
Annem-Ayıp ört eteğini diye azarlamıştı beni...
Ayıp ne ki dedim....
Büyüdüm..Ayıp eteğin sahibine saygı duymamaktır dedim.
Bir keresinde,Ali yi öpmüştüm,oda beni öpmüştü...
Babam Ali nin babasına,-senin oğlan çapkın olacak demişti,gülerek
Banada- çok ayıp bir daha görmicem.....
Ayıp neki dedim...
Büyüdüm,ayıp insanlara eşit davranmamaktır dedim.
Okula gitmiyorduk ama okulun bahçesindeydik....
elele tutuşup koşarken,düştüm...
Dizim kanıyordu....
Ali eteğimi açtı ve dizimi üflüyordu.....
Ali dizimi üflüyordu,benim saçlarım acıyordu...
Annemin bağıran sesi,dizimden daha çok acıtıyordu...
yine eteğini açmışsın,kötü kadınmı olacaksın...
kötü kadın olmak ne demekki dedim...
Büyüdüm..kötülük bacak arasında değil,kötü olmak kul hakkı yemektir dedim..
5.0
89% (8)
4.0
11% (1)