2
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
461
Okunma
Çocukluktan zincire vurulmuş ruhun,
Elimi uzatsam tutamayacaksın,
istemediğinden değil,
Zincirlerinden kurtulamıyorsun.
Gözlerin,bıraksalardı dünyayı kucaklardı,
Çaresizliğinin hapsedilmiş koridorlarında,
Sevdanın acı çığlıklarını duyuyorum.
Kendi gardiyanın olamazsan sen,
Başka gardiyanlar veremez tahliye kararını
Açamamış tohumlarını sulamak isterim,
Sahi açarmısın gül goncaları gibi,
Gül goncalar kırabilirmi zincirlerini
Emek saygı görürmü adaletinde..
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz