Sordum...........
Ne kadar mutluluk,
Ne kadar mutsuzluk biriktirdim....
Yaş kırk ı geçti,geçmi kaldım......
Keşke yolun yarısına gelmeden,
Sorabilseydim bunu...

Buda bir kültür birikmesi....
keşke,daha çok okusam,
Daha çok öğrenseydim.
Bir ken bin kişi olmak varken...
Neden bir kişi kaldım............

Zaman hızla geçtide bir türlü tutamadım.

Mutluluk biriktirmeliydin dedi bir ses,
Mutsuzluk değil,
Biliyormusunuz,
Vücudununda,yaşadıklarınında,
Kontrolü senin elindeymiş...........
Geçip karşısına,
-’sen beni,benim istediğim kadar,
üzebilirsin’ demeliymişiz....

Sen kendinin yanında olmadın hiç,
Nasıl yani.................
bilmiyordum ki bunu.....
Kendini sevmedin,kollamadın......

Öğrendiğimde..... 40 ları aştığım gerçeği
üzsede beni............
Özür dileyerek bağrıma bastım kendimi...