"Açılmıştı asırlar öncesi;
Pandora’nın kötülüklerle dolu kutusu..."
Zümrüt yeşili baharlarda doğan o güzel,
Afrodit, Hera, Athena üç güzelden biri değildi
İda’nın yeşil yamaçlarında yaşayan,
Asıl adı Sanem olan bir Türkmen kızıydı

Dilden dile dolaşırdı, Artemis’i kıskandıran soylu güzelliği
Gün doğarken kazlarını dağ bayır dolaşır
Gün İda’nın ardına çekilir çekilmez,
Melekler ay ışığı ile kutsar, bir anda alnı semaya varır

Onun ilahi nurla aydınlanan yüzünü gören,
Ferhat, Mecnun misali aşka düşer, yanılır...
Güzeller güzeli Türkmen kızı, yüzünü herkesten sakınır
Asılsız yalan sözler, bir anda dilden dile dolaşır

Meğerse bir fit bin büyüye bedelmiş,
-acaba başka biri mi vardı?- diye
İblisle dans eden köylünün kafası karışır…
Köy halkı kuşkuya düşüp günaha bulanır…

Üvey ananın dedikodusuyla yumurta atılıp taşlanır.
SARI KIZ, SARI KIZ diyerek ulu orta yuhalanır.
Beline kadar uzanan dalgalı saçları sarıya bulanır.

Oysa Sanem’in yüreğinde ne ins vardır, ne de cins
O sadece yüreğine dolan ilahi aşka sarılır.
Sarı kız ebedi bir sükûnetle Rab’bine sığınır.
Deniz suyuna düşen ahları; İda’nın bağrını sızlatır.

Kızıl keçeli, Zeytinli, Akçay, İda’nın bağrını yırtan Mıhlı,
Edremit Körfezine gümüşten bir duvak gibi uzanır
Akan Piremus için Tispe’nin gözyaşları değildir.
Bin bir ırmak, Sarı Kızın vuslata özlem sızılarıdır.

Dilden gönüllere anlatılır Sarı Kızın hikâyesi
Sevdalı gelinlerin avuçlarına kınalar yakılır
Bir değil, on değil kırk düğüm atılır gelinlerin beline
Her güvey yeni güne, farklı duygularla uyanır.
Bir nargile içimi zamanda; Sanki kırk ahın sabrı çekilir.
Sürprizlerle dolu Pandora’nın kutusu İsa’nın bağrında açılır...

İçinde bir tek UMUT değil;
Bir de SARI KIZIN üç AHI kalmıştır...
"Kızları sevdalı,
Suları karlı,
Kazları yağlı olsun..!
Ve ahların her biri yükselir semaya..."

Emine Pişiren/14.08.2009/AKÇAY