Gözlerinin içine bakarak konuşabilecek birileri lazım
Uzak iklimlerin dilinden anlayan birileri,
Yitik ülkelerin geçmişini bilecek,
Öksüz halk türkülerinin acısını hissedebilecek birileri

Ama ne garip ki hayat,
Milyarlarca insanın yalnızlığından ibaret
Göz göze gelmek istemeyen milyarlarca insan
Bakmıyorlar birbirilerine,
Görmüyorlar, ne acı…

Demişti ki biri;
en güzel söz, samimiyetle söylenen
ve samimiyetle dinlenendir…
Ama gözler olmadan, samimi olabilirimi söz

Dönüp duran hülyalar başımızda
Gündüzün düşleri
Ve gecelerin kâbusları
Ayık kafa ile geçmez gibi geliyor bu dünya

Ama hayat bu ya işte,
Coşkunun çölü olmuş her yer
Bazen fabrika kapılarında form dolduruyorsun,
Bazense sonu gelmez gece vardiyalarında inliyorsun

Güzelin tarifini unutturmuşlarsa insana,
Bilmiyorsa işçiler yarının ne renk olduğunu
Barbarlıksa insanların kaderi
Bu berduş haykırışlar kimin umurunda

Ama yinede,
Gözlerinin içine bakarak konuşabilecek birileri lazım!

8 Haziran 2008