Bir tek bakışınla aralandı tüm kapılar
Ve sensizliğin rıhtımına koşuyorum şuursuzca
Adını sayıklıyorum her gece sabahın ilk ışığıyla
Ben sende kaldım, sende kaldım çocukken...

Yüreğimi avucuna koydum yakamozun
Yürüdüm durmadan dört yanım deniz
Korkmadan tuttum ellerini son kez kedersiz
Çocukluğum sende ve ben sensiz...

Gözlerin ve sen bakılmaz bir nehir gibi
Akıp gittin şimdi tutamadım seni ben
İşledim satırlarını hayatın birer birer
Şimdi uzaktan bakıyorum sende kaldım çocukken...

Ezanla yazıyorum bu dizelerimi sabahın ilk sesi
Duyurmak için çabalamam sana kendimi ben
En incesinden çeker giderim ufkuna doğru zamanın
Aramam artık çocukluğumu, sende kaldı zaten...

Denizine döküldü gözyaşlarım ellerinde belkide
Sana değil bu kırgınlığım kendime olan nefretten
Ararken kaybettim çocukluğumu şimdi
Ne olur üzülme hiç, sende kaldım ben;
.........ELVEDA GÜZEL KIZ........

NAZİF ÇETİN