2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
849
Okunma

/Kalemim ölüm orucunda şimdi
Yalnız seni içerek/
Adam!
Kendimi yazdığım kızıl toprak!
Açık bıraktığın kapı
Ölümdür bana
Farkında mısın?
Ben doğumumu sana yaptım!
Avuç içlerimde büyüdüm şiirden.
Ve içim
Yazamadıklarımla hâlâ gebe.
Doğmuyor çocuklarım kapıyı gördükçe
Ve yaşama
Ölüm gömüyorum.
Adam!
Görüyorum
Çok ötesinde.
Varlığa yokluk
Ateşe su neyse
Ahh
Beni de
Bu kapı öldürecek
/Üşüye üşüye /
Doğuramadıkça
Zehirleniyor kanım…
Buğumsun!
Tenimle topladığım her katre sen…
Yudumsun!
Susuzluğuma kandıramadığım…
Uykumsun,
Yalnız, kollarınla daldığım…
Sözcüklerimsin akan
Kan!
/Arkanda bu kapı/
Adam!
Her yanım sensin.
Ama
Ben üşüyorum…
ezgi ç.
11.08.2009
5.0
100% (1)