I.

Sendeliyorum
Susarsa yalnızlığın resimleri
Bir çığlık düşer geceye ve aya…
Yemin olurum, bir ölümde bana sakla
Kursağımda cesetler
Sararken nefesleri
Bir ölümde bana sakla
Sayıklarken adını…

II.

Eserken giryan, kanadında taşı beni
Belirir yaşlar gözümde, dudağım elif kadar mahreçli…
Ayan et vurgunları, sakla üveyikleri
Serüvenleri sakla bir masal diyarında
Göster yüzünü
Üfle kalbime
Titrerken hitabım
Bir acı sakla cümle sonlarıma
Nakaratım olsun hüzzam…

Bilki mevsimler göç ederken içime
Kanatlanır kuşlar..
Yokluğun hüsran köşeleri
Kırık manalar…
Sayfalarca kusarım yokluğunu
Bir ölümde bana sakla
Katıksızca…

III.

Beni kır, beni vur, beni ateşle
Mevzile gözlerini
Sen yanım üşüsün kaldırımlarda
Yokluğun ki taşır boynumda ölümleri
Ateş yanım sen olsun
Özlemim sabahlar…

Manşetlere taşıdım intiharları oysa
Bir aşk esamesinde kaybettim kendimi
Dilimde islendi
Kalbimde sus…
Uyandığım da yoktun.
Zifirdi…
Bir ölümde bana sakla…
Adınla…

Abdulsamet KILINÇ