Bana içimden seslenen nedir,
nasıl bir sestir ki;
o ne derse bu beden onu yapıyor.
Çatıştığımda oluyor bazen O’nunla ama hesap verdiğim hep O!
Asla kaçamıyorum O’ndan...
Sanki beden sınırlılığının ötesinde
sınırsız bir şeyler var ÖZümde...
“Ben bu beden miyim?” sorusuna cevabı:
“Hayır değilsin” oluyor ÖZümdeki sesin..
Her AN hesaptayım kendi içimde..
Her AN hesapta isem,
ne anlamı var hesaba çekilecek bir günü beklemenin..
Hesaba çeken içimden, ÖZümden gelen ses değil ise her AN;
bir TANRI mı var beni hesaba çekecek, ötelerde bir yerlerde bekleyen..
Sonsuz Sınırsız almış başını gidiyor,
kendisine sual edilemeyen..
Bir Sistem var muhteşem!..
Peki TANRI bunun neresinde!?
İçinde, dışında!?
Kendime veremediğim hesabı ona mı vereceğim günün birinde!?
Hesap günü içinde bulunduğumuz her AN değil ise;
bir TANRI mı var beni hesaba çekecek bir gün
ötelerde, öteMde bir yerlerde...

Ben bu beden değil idim,
o halde neydim düşünür oldum...
Ben yüzümü döndüm ÖZE,
ne yana baksam VECHİ görür oldum...