Yaşamın satrancı taklit ettiğini söylüyorlar..
Halbuki bir Bilseler, satranç yaşamın Özündeki sistemin ancak bir yansıması..
Bakış açısı! Çok önemli…
Olaylara hangi açıdan, boyuttan ve derinlikten bakabildiğin cidden çok önemli…
Herkes; her insan(!), her gün, her AN satranç oynuyor ama bunun farkında değil…
Evet! İnsan yaşamı BİLİNÇ BOYUTUNDA oynanmaya çalışılan bir satrançtan ibaret(!)…
Kuralları var bu oyunun..
Olmazsa olmazları var..
Birincisi bu satrancı oynama zorunluluğu..
“Efendim ben tavla oynayayım” yok!.
Zaten oynamaktasın farkında olmasan bile…
Bu oyun benim, senin, onun kaderinde(!) var anla işte…
Kaderi bilmeyen, satrancı öğrenmezde, gider tavla öğrenmeye, yaşam biraz da şanstır diye…
İkincisi, farkına varmışsan; bu oyunu oynamaktan başka çarenin olmadığının…
Sıra onu ne kadar oynayabildiğinde; ne kadar OKUyabildiğinde piyonu, fili, atı, kaleyi…
Ve hepsini var edeni…
Bilincinde her AN oynamaktasın bu oyunu..
Farkına var artık, bırak tavlayı, monopoliyi, tabuyu..
Ya piyonsun yaşamda, ya da bir şah…
Ya da satrançsın hepsini BİRleyen…
Satrancın Kendisi…
Burasını anladı isen; belki de daha da ötesi(!)…