"Yorgun gecelerde titreyen,
Bir yetim bir öksüz yüreğimle sevdim Seni.
Ey gönül bahçemde büyüttüğüm nazlı çiçek
Ey sevdamın adı, aşkın gerçek anlamı
Bu hasret bu gurbet söyle, söyle ne zaman bitecek

Ben başkaldırdım ve artık sevdamı sensizliğe haykırıyorum sevgili.
Pılını pırtını toplayıp gidenlere inat, kalacağım zamanın en ortasında. Eksileri sildim, benim bakışlarım olacak bütün sevinçlerin artısında. Zaman mefhumunun efendisi olacak, bu yeni ömrün başlangıcı, bu sabah müjdelerle doluyum inan bana. İşte bundan dizlerimin titremesi.

Bir bedende, bin duygu. Bir ruhta bin heyecan var ey sevgili... Şimdi, sende olduğun yerde, güneşe dön gözlerini ve sadece gülümse.

Bil ki bu yazı, sensiz ikinci baharın resmi değil, seninle sensiz yaşayacağım tüm baharların resmi. Ben kara kışları yendim sevgili. Sendin ve hep sen olacaksın bundan sonra bütün baharlarımın ismi.

Biliyor musun sevgili; 'Bakışlarını derlemekmiş en iyi yaptığım şey, onlar şimdi cemre düşürüyor yokluğuna. Ve kaç bahar yaşıyorum gözlerimde kalan bakışlarınla sende beni düşün kalma kara kışlara'

Beni sevdiğini bilmesem bile
Seni sevdiğimi biliyorum sevgili..."