20
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2079
Okunma

Susup kalıyorduk bakışlarımız,
Dokunduğunda birbirimize.
Sessiz gemiler geçerdi,
Göz bebeklerimizin içinden…
Söylenmemiş sözler lal’dı şimdi
Kuytularda kalıyordu aşkımızın bir yanı.
Kör kurşunlar delip geçerdi,
Bir laf devirirdi.
İçine kapanmış yalnızlıklarımızı…
Çıkmak istedikçe batardık,
Her çırpınış bir renk olurdu,
Hayatımızın solgun yanaklarında…
Ellerimizin buz tutmuş,
Sıcaklığına sarılırdık,
Bir telaş olur yakalardık,
Düşlerimizin parmaklarından…
Acıtmazdı o zalim zaman.
Hafifletirdik omzumuzun yükünü.
Gelip penceremize konan kumrulara,
Sevda yemleri atardık.
Onlarla birlikte bir sevda yaşardık,
Kavgalardan geri kalan anlarda
Neydi bizi bir arada tutan?
O kadar isteyipde ayrılığı,
Ayrılamayan…
Eskitmeye çalıştığımız bir giysiydi aşk,
Yamayıp, yamayıp tekrar giyilen…
Ayşe CEYLAN
05.05.07*İst.